سفره عقد یکی از سفرههای سنتی ایرانیه که در مراسم عقد یا هنگام عروسی پهن میشه و عروس و داماد بر سرش میشینن و به خطبه عقد گوش میدن. اجزای سفره عقد به گواهی تاریخ، از رسوم پیشینیان بوده و هرکدوم حکمت، دلیل و معنای خاصی داشته.
سفره عقد در اکثر شهرهای ایران رواج داره. سفرهی عقد اصیل و قدیمی، شامل شش ظرف بوده که هرکدام محتوی چیزهایی هستند که بیانگر آرزویی برای عروس داماده. این ظروف معمولاً شامل: گردو، بادام، فندق، نان و نبات و تخم مرغ هستند. البته امروزه موارد دیگهای هم به سفره اضافه میشه که با توجه به فرهنگ و عرف هر منطقه، ممکنه متفاوت باشه. نکتهی مهم اینه هیچ قانونی شما رو مجبور نمیکنه که برای تزیین وسایل سفره عقد، از رویه یا مدل خاصی پیروی کنید. عروسی شما مخصوص به شماست.
میز و پارچه: برای سفره عقدتون میتونید از رنگ مورد علاقه، و حتی جنس پارچه مورد علاقهتون استفاده کنید. از یک میز بزرگ برای پهن کردن سفره استفاده کنید. اگر یک میز بزرگ ندارید، از چند میز کوچک با ارتفاع متفاوت استفاده کنید و یه سفره عقد متفاوت و مدرن داشته باشید. روی میز رو با پارچه مورد علاقهتون بپوشونید، و بعد وسایل رو با سلیقهی خودتون روش قرار بدید.
آینه: در روزگار قدیم که عروس و داماد قبل از ازدواج همدیگه رو نمیدیدن، وجود آینه سر سفره برای این بود که صورت هم رو برای بار اول توی آینه ببینن و مهرشون به دل هم بیفته. آینه رو در در صدر سفره و رو به عروس و داماد قرار میدن.
شمعدان: نماد روشنایی و نوریه که قراره بر زندگی عروس و داماد بتابه.
قرآن: کتاب خدا به نشانهی مورد تایید قرار داشتن وصلت از سوی خداوند و طلب یمن و برکات الهی، و راهنمای زن و شوهر، جلوی آینه و بالای جانماز قرار میگیره.
نان و پنیر و سبزی: نان رو به نشانه ی برکت خداوند و رزق و روزی، پنیر رو با نیت وسعت روزی و سپید بختی و سبزی رو به نشانهی سلامتی، سرسبزی و خرمی در سفره عقد میگذارند.
سبزی عقد: سبزی خوردن که از تره، ریحان، شاهی، نعناع، تربچه و پیازچه تشکیل میشه.
تخم مرغ: نمادیه برای باروری و زایش اولاد. معمولا برای تبرک، تعداد تخم مرغها رو پنج، دوازده یا چهارده به نیت پنج تن، دوازده امام (ع) یا چهارده معصوم (ع) انتخاب میکنن.
فندق، بادام و گردو: به نشان تمول، ثروت، برکت زندگی دو نفره عروس و داماد و گسترده بودن سفره و توانمندیشون.
نبات: نماد آروزی شیرینی پیوند عروس و داماده که معمولا نبات اعلای زعفرانی تدارک دیده میشه.
عسل: بعد از جاری شدن صیغه عقد، عروس و داماد با انگشت، عسل به دهان هم میذارن به این معنی که مایهی شیرینکامی و دلارامی هم باشند.
حلقه: نشان تعهد و علاقهی عروس و داماد به هم؛ که توی جاحلقهایهایی که با سلیقهی عروس و داماد تهیه شده، تعبیه میشه.
گل سرخ یا رز: نماد شناخته شدهی عشق در سراسر جهانه.
کله قند: یک جفت کله قند هم شکل و هم اندازه رو به نیت فرو باریدن شادی و شیرینی بر سر عروس و داماد طی زندگی مشترک رو روی پارچه ای بر سرشون میسابند. این پارچه میتونه حریر، تور، یا پارچه نازک سفیدی به شکل مربع یا مستطیل باشه.
اسپند: به نیت دور داشتن چشم بد از وصلت جدید و از جان عروس و داماد.
نقل: به نشانه ی شیرینکامی و سکه برای افزایش روزی عروس و داماد، با تزئینات متنوعی سر سفرهی عقد گذاشته میشه و گاهی هم با پولک مخلوط میکنند.
محصولات مهمانییار مرتبط با این مطلب:
پک ویژه عقد (کلیک)
نان پنیر مجلسی عقد (کلیک)
کیک عروس و داماد (کلیک)
کوکی عروس و داماد (کلیک)
پاپس کیک عروس و داماد (کلیک)
کاپ کیک عاشقانه (کلیک)